Ontwikkeling schrijft geschiedenis in Leidsche Rijn

Als iemand die graag met zijn handen werkt, had Marcel het plan om monteur te worden. Maar de opleiding had meer animo dan plek, dus hij week uit naar een goede tweede: MTS weg- en waterbouw. Dat bleek een schot in de roos en vanaf die tijd heeft hij behoorlijk aan de weg getimmerd, zowel letterlijk als figuurlijk. Sinds enkele maanden mag hij zich projectleider noemen. “Ik denk dat ik het leuk vind, maar dat ga ik nog ervaren.”

Van bouw- naar woonrijp

Leidsche Rijn biedt in ieder geval voldoende uitdaging. Marcel: “Het aanbod van het werk is heel divers.” En er volgt een opsomming van het soort werkzaamheden: cultuurtechnisch in combinatie met woningbouw, busbanen en zelfs de reconstructie van een dorpskern. Marcel: “Het Maximapark is nu in de afrondende fase. Het is het een-na-grootste binnenstedelijke park binnen Nederland. Recreatie afgewisseld met woningbouwlocaties. Tegelijkertijd houd ik me in Terwijde in Leidsche Rijn ook bezig met woningbouwlocaties. Deze gebieden zijn inmiddels ondergronds klaar en worden nu woonrijp gemaakt.” 

Herstelwerkzaamheden

Gelukkig is Marcel een rustig middelpunt in een verder hectische omgeving, want hij doet nog meer. Zo houdt hij zich nu ook bezig met het centrum van Leidsche Rijn. 

Een jaar geleden werden er in het centrum van Leidsche Rijn twee ondergrondse parkeerlagen met daarbovenop 150 winkels en bijna 1000 appartementen opgeleverd. Daartussenin is een prachtig openbaar gebied gecreëerd. De luxe uitstraling komt onder meer door materialen zoals natuursteen en mozaïek. Marcel: “Er is zelfs een motief van Escher in verwerkt.” De klus kostte maar liefst 2,5 miljoen euro en was binnen een half jaar geklaard. Hij vervolgt: “Dat was toen een fulltime klus. Nu wordt er hard gewerkt aan het herstel en het opnieuw inrichten.” De opdrachtgever, ASR, heeft in zijn belangenafweging gekozen voor kwantiteit en niet voor kwaliteit, waardoor nieuw uit te voeren werkzaamheden schade toebrachten aan eerder gerealiseerd werk. Lang verhaal kort: er is werk gesneuveld, water blijft staan en er blijken ook lekkages in het plafond van de parkeergarage te zitten. Marcel: “We moeten nu onderzoeken waar het water vandaan komt. Maar daarvoor moeten we wel alles vrijmaken, weghalen en terugbrengen.” Het extra werk komt uit op twee ton. Maar de opdrachtgever betaalt. 

Ambtelijke cultuur

Het team van Marcel werkt pragmatisch, kent korte lijnen en durft besluiten te nemen. En dat het werk van het clubje in Leidsche Rijn goed draait, blijft niet onopgemerkt. Het gebeurt dan ook dat ze projecten die niet lekker van de grond komen uit het slob mogen trekken. Het bestuur van Utrecht stelt ze zelfs tot voorbeeld. Marcel denkt hardop na en vermoed dat projectleiders uit de stad last hebben van de ambtelijke cultuur. “Onze organisatie is erg proactief. Ik zorg dat ik antwoorden krijg en verder kan. Ik ga in overleg, zodat anderen het belang ervan inzien, zodat ik anderen meekrijg.” Een ander groot voordeel is het raamcontract waar zij mee werken. Marcel: “Wij hebben de opdracht al afgeprijsd en hoeven de aanbestedingsprocedure niet meer te volgen, dat is onze grootste kracht. We hebben hooguit discussie over kosten die niet in het bestek staan. Als wij van start gaan, volgt de concrete invulling gedurende de rit.”

Opgravingen

Naast ontwikkelaars, aannemers en andere belanghebbenden heeft Marcel ook een nauw contact met archeologen. Door Leidsche Rijn heen loopt namelijk een oude waterloop en archeologen zijn daar dol op. In het naastgelegen ontwikkelde gebied waren al eerder opgravingen. Zo is er al een nederzetting en zelfs een volledig zeewaardig schip boven water gekomen. De waterweg zoals ze die nu terug willen leggen, is niet nieuw. Sterker nog, deze is lang geleden al bedacht door de Romeinen. Niet voor niets is dit gebied uitgeroepen tot cultureel erfgoed. En ja, dat betekent ook iets voor de voorbereiding en de realisatie. In de uitvoering betekent dit dat archeologen boven op het werk zitten en meekijken. Marcel: “Je weet ervan af, dus je houdt er rekening mee. Voor de geschiedenis is het heel waardevol wat we doen. Ik volg het op hoofdlijnen, de archeologen zijn enthousiast en ik heb niet het idee dat de jongens die daar werken er moeite mee hebben.” Maar naast de archeologen zijn er nog meer pottenkijkers in het gebied. “Een steenuil paar ging nestelen”, vertelt Marcel met een grinnik. “Het werk heeft vier maanden stilgelegen.” Voor hem geen reden tot paniek. “Heb je er invloed op? Nee! Maar het werkt wel vertragend en kostenverhogend.”

Miljoenen

De kosten vallen dan ook hoger uit dan de aanneemsom van 18 miljoen euro. Maar voor Marcel voelt het niet alsof hij zich bezighoudt met 18 miljoen euro. “Het is een raamproject verdeeld over kleinere werkjes. Dan heb je niet dat hele grote bedrag in je hoofd zitten. Ik bekijk het per project.” En per project is hij uiterst kritisch over de gemaakte kosten. “Als het niet klopt, klopt het niet, of het nu om meerwerk bonnen van €10,- of €150.000,- gaat. Ik vind dat je zorgvuldig om moet gaan met het geld van de burger.” 

Dronepiloot

En daarom is Marcel er ook voor als er op andere gebieden winst te behalen valt. Zijn nevenfunctie van dronepiloot is voor hem niet alleen een leuk extraatje, het levert ook iets op. Sowieso financieel, want aan een luchtvaartfotograaf betaal je al snel 250 euro per foto. Maar ook op andere fronten is het van waarde. Marcel: “De voorbereiding heeft slecht zicht op projecten, met de foto’s ligt de actuele stand van zaken snel en helder op tafel.” Ook voor hemzelf zijn de foto’s behulpzaam, bijvoorbeeld in het contact met de aannemer. Maar Marcel heeft vooral veel plezier in het maken van de foto’s. Gelukkig valt er in Leidsche Rijn voorlopig nog voldoende te fotograferen.